ว่าด้วยเรื่องของ Octopus
Apr 27 2025
 มันมีหนวดยาว ๆ 8 หนวด สั้น ๆ อีก 2 หนวด รวมกันเป็น 10 หนวด ซึ่งในภาษาละติน เลข 8 เรียกว่า ‘Octo’ แต่มันพิศดารหลบอยู่จึงเรียกว่า 10 เหมือนตำนาน
ส่วนปุ่ม ๆ ที่หนวดเป็นจุดรับสัมผัส มียาวตลอดเส้นทั้งตัวรวมกันแล้วมากกว่าพันจุด บ้านเรามีสายพันธุ์นี้ ตัวเล็ก ๆ เรียกว่า ‘หมึกสาย’ แต่ว่าจะเป็น ‘สายแก้ว’ หรือ ‘สายผี’ ต้องเอามาเปรียบเทียบ รวม ๆ เราเรียกมันว่า ‘หมึกสาย’ หรือ ‘เจ้าโวยวาย’ เหมือนที่คนภูเก็ตชอบเรียกตามลักษณะการดิ้น อยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ ไม่ได้ อย่างในรูป ของเมืองไทยเป็นหมึกที่มีขนาดเล็ก อาจจะไม่ใหญ่เท่าในรูป เพราะในรูปเป็นหมึกสายยักษ์ หรือ ‘ทาโกะ’ ที่แปลว่า ‘หมึก’ แต่บ้านเรา เรียก ‘ทาโกะจัง’ ซึ่งคำว่า ‘จัง’ แปลว่า ‘เล็ก’ ถ้าตัวใหญ่ ๆ แบบนี้ มักจะเจอที่แถบทะเลแปซิฟิก หรือแถบแอฟริกา คนที่นั่นเขาไม่กินจึงจับแล้วนำส่งไปที่ญี่ปุ่น ไปทำหมึกต้ม ถูกนวดจนกล้ามเนื้อที่แข็งแรงกลายเป็นนิ่ม ๆ หายเหนียวเมื่อต้มแล้ว
วิธีจับหมึกสายของบ้านเรา จะใช้เปลือกหอยสังข์ลงไปล่อให้มันอาศัยเหมือนบ้านแบบปูเสฉวน พอได้เวลาชาวประมงก็จะดึงขึ้นมาจากทะเล มันก็จะอยู่ในเปลือก ซึ่งไอ้เจ้าหนวดที่มีปุ่ม ๆ จริง ๆ มันมีไว้เกาะทุกอย่าง ถ้าตัวเล็กมันจะเอาหนวดครอบสัตว์ตัวเล็กแล้วกิน แต่ถ้าตัวที่แข็งแรงกว่า มันจะปีนไปเกาะหลังศัตรู ว่ายตามกันไป รอช่วงเวลาเหมาะสมก็สลัดหนีว่ายเข้าที่หลบ หรือบางที มันจะไปเอาเปลือกหอย หรือเศษแผ่นปะการังแข็ง ๆ ดูดให้ติดกับหนวด แล้วม้วนตัวเองเป็นก้อนกลม ๆ เพื่ออำพรางศัตรู และป้องกันการกัดกินของหมู่ปลาฉลามที่จะมากินตัวมันเอง
.
เมืองไทยไม่นิยมกินหมึกชนิดนี้ เพราะทำยากกว่าหมึกหอมและหมึกกล้วย แต่ถ้าคนจีนที่อยู่ในไทย จะมีความรู้และวิธีในการเอาหมึกสายตัวเล็ก ๆ ไปตากจนแห้ง แล้วเวลาใช้งาน จะเอาไปแช่โซดาจืด เพื่อให้หมึกพองโต เมื่อตัวบวมก็จะดูน่ากิน ซึ่งนิยมเอาไปใส่ในก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ อร่อยดี!
=======================
i'm spirit of the sea
ซีฟูดส์มาตรฐาน จิตวิญญาณแห่งท้องทะเล
www.sirikhun.com
โทร. 06-1587-9494&via=YourXAccount)
‘หมึกมีสาย’ ไม่ว่าจะตัวเล็กหรือตัวใหญ่ เราเรียก ‘Octopus’ (อ๊อคโทพุส) มันมีหนวดยาว ๆ 8 หนวด สั้น ๆ อีก 2 หนวด รวมกันเป็น 10 หนวด ซึ่งในภาษาละติน เลข 8 เรียกว่า ‘Octo’ แต่มันพิศดารหลบอยู่จึงเรียกว่า 10 เหมือนตำนาน
ส่วนปุ่ม ๆ ที่หนวดเป็นจุดรับสัมผัส มียาวตลอดเส้นทั้งตัวรวมกันแล้วมากกว่าพันจุด บ้านเรามีสายพันธุ์นี้ ตัวเล็ก ๆ เรียกว่า ‘หมึกสาย’ แต่ว่าจะเป็น ‘สายแก้ว’ หรือ ‘สายผี’ ต้องเอามาเปรียบเทียบ รวม ๆ เราเรียกมันว่า ‘หมึกสาย’ หรือ ‘เจ้าโวยวาย’ เหมือนที่คนภูเก็ตชอบเรียกตามลักษณะการดิ้น อยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ ไม่ได้ อย่างในรูป ของเมืองไทยเป็นหมึกที่มีขนาดเล็ก อาจจะไม่ใหญ่เท่าในรูป เพราะในรูปเป็นหมึกสายยักษ์ หรือ ‘ทาโกะ’ ที่แปลว่า ‘หมึก’ แต่บ้านเรา เรียก ‘ทาโกะจัง’ ซึ่งคำว่า ‘จัง’ แปลว่า ‘เล็ก’ ถ้าตัวใหญ่ ๆ แบบนี้ มักจะเจอที่แถบทะเลแปซิฟิก หรือแถบแอฟริกา คนที่นั่นเขาไม่กินจึงจับแล้วนำส่งไปที่ญี่ปุ่น ไปทำหมึกต้ม ถูกนวดจนกล้ามเนื้อที่แข็งแรงกลายเป็นนิ่ม ๆ หายเหนียวเมื่อต้มแล้ว
วิธีจับหมึกสายของบ้านเรา จะใช้เปลือกหอยสังข์ลงไปล่อให้มันอาศัยเหมือนบ้านแบบปูเสฉวน พอได้เวลาชาวประมงก็จะดึงขึ้นมาจากทะเล มันก็จะอยู่ในเปลือก ซึ่งไอ้เจ้าหนวดที่มีปุ่ม ๆ จริง ๆ มันมีไว้เกาะทุกอย่าง ถ้าตัวเล็กมันจะเอาหนวดครอบสัตว์ตัวเล็กแล้วกิน แต่ถ้าตัวที่แข็งแรงกว่า มันจะปีนไปเกาะหลังศัตรู ว่ายตามกันไป รอช่วงเวลาเหมาะสมก็สลัดหนีว่ายเข้าที่หลบ หรือบางที มันจะไปเอาเปลือกหอย หรือเศษแผ่นปะการังแข็ง ๆ ดูดให้ติดกับหนวด แล้วม้วนตัวเองเป็นก้อนกลม ๆ เพื่ออำพรางศัตรู และป้องกันการกัดกินของหมู่ปลาฉลามที่จะมากินตัวมันเอง . เมืองไทยไม่นิยมกินหมึกชนิดนี้ เพราะทำยากกว่าหมึกหอมและหมึกกล้วย แต่ถ้าคนจีนที่อยู่ในไทย จะมีความรู้และวิธีในการเอาหมึกสายตัวเล็ก ๆ ไปตากจนแห้ง แล้วเวลาใช้งาน จะเอาไปแช่โซดาจืด เพื่อให้หมึกพองโต เมื่อตัวบวมก็จะดูน่ากิน ซึ่งนิยมเอาไปใส่ในก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ อร่อยดี!
=======================
i'm spirit of the sea ซีฟูดส์มาตรฐาน จิตวิญญาณแห่งท้องทะเล www.sirikhun.com โทร. 06-1587-9494
