ลุงซานดิเอโก
Apr 24 2025
ลุงซานดิเอโก เป็นเฒ่าหาปลาเก่งกาจ มีเด็กน้อยชื่อมาโนลิน เป็นเพื่อน และร่วมออกหาปลาตลอดมา แต่ครั้งสุดท้ายแย่สุดเพราะตลอด84วัน ยังไม่ได้ปลาสักตัว จึงตัดสินใจออกล่าคนเดียวเพื่อปล่อยให้มาโนลินไปหาอาชีพอื่น เพราะตัวเองดวงไม่ดีแล้ว
ความไม่ท้อถอยของเขา จึงจับได้ปลามาร์ลินตัวใหญ่ การต่อสู้จึงเริ่มขึ้นระหว่างปลาที่ติดเบ็ดกับเอ็นลวดในมือ เรี่ยวแรงปลากับปัญญาเฒ่า การหลอกล่อชิงไหวชิงพริบอย่างเอาเป็นเอาตาย เข้าวันที่3 วันปราชัยของเจ้ามาร์ลินตัวโตก็มาถึง ฉมวกวามวับสีเงินพุ่งฉับเข้ากลางหัวใจ..ตายสนิท ไช่แล้ว ! เขาพิชิตมันได้ แต่ปลาตัวนี้ ใหญ่เกินจะเอาขึ้นเรือได้และเขาก็ไปคนเดียว จึงมัดปากปลาไว้ข้างกราบเรือ ด้วยกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งตลอดทางเป็นกลิ่นที่ล่อให้ฉลามเข้ามากินเหยื่อกันมากมาย และแน่นอนเขาต้องปกป้องตัวเองและปลาเมอร์ลินที่เขาพยายามล่ามาอย่างสุดกำลัง เขาฆ่าปลาฉลามอันร้ายกาจไปอีก2 ตัว เขาชนะ!!
เรือที่หนักอึ้งที่ขับเคลื่อนไปได้อย่างเชื่องช้าจากน้ำหนักปลาตัวใหญ่ กลับกลายเป็นเบาหวิวล่องลอยเหมือนเรือลำเปล่าตอนเริ่มต้น เขาเห็นฝั่งอยู่ไม่ไกลแล้ว พอทันทีที่เรือจอดท่า เขาหันหลังให้กับผลงานอันแสนทรหด มุ่งหน้ายังเตียงนอนอันวิเศษ พร้อมเอนหลังหลับตาลง เด็กน้อยมาโนลินตามหลังเขามา พอเห็นลุงซานดิเอโก น้ำตาเขาไหลอาบหน้า ไม่มีคำพูดใดๆเกิดขึ้น
คนในหมู่บ้านห้อมล้อมปลาที่เขานำกลับมาที่ยังอยู่ข้างเรือ มันยาวถึง18ฟุต เป็นปลาที่ใหญ่ที่สุดที่ทุกคนไม่เคยเห็นมาก่อน แต่มันเหลือเพียงหัวปลากับกระดูกว่างเปล่าสีขาวโพลน ไม่มีเนื้ออันใดหลงเหลือเลย (จากฝูงฉลามเมื่อวานนี้) เขาคิดขึ้นในใจว่า..เขาแพ้!!
แล้วใครเล่าชนะ เขาถามตัวเอง ....)
ลุงซานดิเอโก เป็นเฒ่าหาปลาเก่งกาจ มีเด็กน้อยชื่อมาโนลิน เป็นเพื่อน และร่วมออกหาปลาตลอดมา แต่ครั้งสุดท้ายแย่สุดเพราะตลอด84วัน ยังไม่ได้ปลาสักตัว จึงตัดสินใจออกล่าคนเดียวเพื่อปล่อยให้มาโนลินไปหาอาชีพอื่น เพราะตัวเองดวงไม่ดีแล้ว ความไม่ท้อถอยของเขา จึงจับได้ปลามาร์ลินตัวใหญ่ การต่อสู้จึงเริ่มขึ้นระหว่างปลาที่ติดเบ็ดกับเอ็นลวดในมือ เรี่ยวแรงปลากับปัญญาเฒ่า การหลอกล่อชิงไหวชิงพริบอย่างเอาเป็นเอาตาย เข้าวันที่3 วันปราชัยของเจ้ามาร์ลินตัวโตก็มาถึง ฉมวกวามวับสีเงินพุ่งฉับเข้ากลางหัวใจ..ตายสนิท ไช่แล้ว ! เขาพิชิตมันได้ แต่ปลาตัวนี้ ใหญ่เกินจะเอาขึ้นเรือได้และเขาก็ไปคนเดียว จึงมัดปากปลาไว้ข้างกราบเรือ ด้วยกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งตลอดทางเป็นกลิ่นที่ล่อให้ฉลามเข้ามากินเหยื่อกันมากมาย และแน่นอนเขาต้องปกป้องตัวเองและปลาเมอร์ลินที่เขาพยายามล่ามาอย่างสุดกำลัง เขาฆ่าปลาฉลามอันร้ายกาจไปอีก2 ตัว เขาชนะ!!
เรือที่หนักอึ้งที่ขับเคลื่อนไปได้อย่างเชื่องช้าจากน้ำหนักปลาตัวใหญ่ กลับกลายเป็นเบาหวิวล่องลอยเหมือนเรือลำเปล่าตอนเริ่มต้น เขาเห็นฝั่งอยู่ไม่ไกลแล้ว พอทันทีที่เรือจอดท่า เขาหันหลังให้กับผลงานอันแสนทรหด มุ่งหน้ายังเตียงนอนอันวิเศษ พร้อมเอนหลังหลับตาลง เด็กน้อยมาโนลินตามหลังเขามา พอเห็นลุงซานดิเอโก น้ำตาเขาไหลอาบหน้า ไม่มีคำพูดใดๆเกิดขึ้น
คนในหมู่บ้านห้อมล้อมปลาที่เขานำกลับมาที่ยังอยู่ข้างเรือ มันยาวถึง18ฟุต เป็นปลาที่ใหญ่ที่สุดที่ทุกคนไม่เคยเห็นมาก่อน แต่มันเหลือเพียงหัวปลากับกระดูกว่างเปล่าสีขาวโพลน ไม่มีเนื้ออันใดหลงเหลือเลย (จากฝูงฉลามเมื่อวานนี้) เขาคิดขึ้นในใจว่า..เขาแพ้!!
แล้วใครเล่าชนะ เขาถามตัวเอง ...."ไม่มีใคร" แกพูดดังๆๆ... "เราออกไปไกล เกินไป เท่านั้นเอง" เขาจึงกลายเป็นผู้ชนะพร้อมกับผู้แพ้ที่เกิดขึ้นพร้อมกัน เฮมิ่งเวย์..................เขียน วิทย์ ศิวะศริยานนท์.. แปล อาอั๋น ลูกชาวเล....... ย่อ
